Autoverhuur Zuid-Afrika

Introductie

Zuid-Afrika ligt in het uiterste zuiden van het continent Afrika. Een reis door Zuid-Afrika is een groot avontuur. Het landschap loopt uiteen van berggebieden tot woestijngronden en tropische vlakten. De temperatuur is het hele jaar door aangenaam en er valt over het algemeen weinig neerslag. Zuid-Afrika is op meer gebieden een gevarieerd land. De kloof tussen arm en rijk is nog steeds erg groot en er wonen veel verschillende bevolkingsgroepen.

Geschiedenis

Zuid-Afrika bezit één van de oudste archeologische gebieden in Afrika. Vondsten leiden tot miljoenen jaren terug in de tijd. Het land werd bewoond door verschillende bevolkingsgroepen, zoals de Khoi en de San. Men beschouwt hen als de oudste bewoners van Zuid-Afrika.

In 1652 stichtte de Nederlandse Jan van Riebeeck een nederzetting in Zuid-Afrika. De nederzetting was bedoeld om voorraden op te slaan en behoorde tot de Vereenigde Oostindische Compagnie (VOC). Veel schepen gebruikten de nederzetting als een tussenstop op weg naar het oosten. Later trokken er ook gezinnen naar dit Afrikaanse land en de nederzetting begon op een landbouwkolonie te lijken. Naast Nederlanders kwamen er ook Duitsers, Fransen en Schotten naar Zuid-Afrika. Tijdens de Nederlandse heerschappij was er een tekort aan arbeidskrachten. Als oplossing werden veel slaven uit Indonesië, Madagaskar en India geïmporteerd. De cultuur van de oorspronkelijke bevolkingsgroepen werd door de kolonisten vernietigd.

In 1795 kwamen de Britten naar Zuid-Afrika. Ze wilden verhinderen dat het land in Franse handen zou vallen. In 1797 kwamen zij aan de macht in het zuid-westelijkste punt van Afrika: Kaap de Goede Hoop. Al snel verboden de Britten slavernij. Er volgde een onrustige periode. Veel boeren trokken het binnenland in en wilden eigen republieken stichten. Een Afrikaanse etnische groep, de Zoeloes, kwam hiertegen in opstand en wist de boeren weg te jagen. Een tijd later slaagden de Britten er toch in om het gebied van de Zulu’s in eigen handen te krijgen.

Aan het einde van de negentiende eeuw ontdekte men diamant en goud. Deze vondsten stimuleerden de economische groei en brachten immigratiegolven op gang. Er kwamen nieuwe kolonisten naar het land en de inheemse bevolking werd nog verder onderworpen. De Boeren (afstammelingen van onder andere Nederlanders, Fransen, Duitsers) kwamen meerdere malen tegen de Britse overheersing in opstand. Deze opstanden werden de Boerenoorlogen genoemd. De Boeren kenden het gebieden goed en maakten gebruik van guerrillatactieken. Uiteindelijk werden ze door grote troepen Britten verslagen.

In 1902 werd er een overeenkomst gesloten. De Britten kregen de macht over alle republieken en op scholen moest men verplicht Engels leren. De bevolking met een donkere huidskleur had geen recht om te stemmen: het fundament voor Apartheid werd gelegd. De Boeren kwamen opnieuw in opstand; ze wilden geen Engels leren. De Afrikaanse taal begon zich in deze periode te ontwikkelen.

In 1910 werd de Unie van Zuid-Afrika gesticht. Hierin verenigden zich de republieken Kaapkolonie, Natal, Oranje Vrijstaat en Transvaal. Louis Botha werd de eerste premier van het land. Samen met Jan Smuts richtte hij de Zuid-Afrikaanse Partij op. In 1934 werd deze partij samengevoegd met de Nationale Partij en zo ontstond de Verenigde Partij. De partij viel uiteen toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak. De Unie was een bondgenoot van Groot-Brittannië, maar de Nationale Partij steunde Nazi-Duitsland. Na de Tweede Wereldoorlog nam de rechtsgeoriënteerde afsplitsing (de Nationale Partij) de macht in Zuid-Afrika over. Deze partij wilde de rassenscheiding (de apartheid) vergroten. De kleurlingen hadden weinig rechten. Zwarte politieke organisaties waren verboden. In 1960 werd Zuid-Afrika onafhankelijk. Het land was een republiek. De kleurlingen kwamen verschillende malen in opstand tegen de apartheid. De regering reageerde gewelddadig en er vielen vele doden. Ook werden veel strijders tegen de apartheid gevangen genomen. Zo ook Nelson Mandela, die pas na 27 jaar gevangenschap werd vrijgelaten.

De apartheid in Zuid-Afrika kreeg veel aandacht in het buitenland. Verschillende landen weigerden nog langer te handelen met Zuid-Afrika. In 1990 bezweek de regering van Zuid-Afrika. De discriminatiewetten werden afgeschaft. De nieuwe verkiezingen werden met een zeer grote meerderheid door Nelson Mandela namens het ANC (African National Congress) gewonnen. Hij werd de eerste zwarte president van Zuid-Afrika.

De handel met het buitenland kwam weer op gang en Zuid-Afrika werd lid van de VN. Ook de gezondheidszorg en het onderwijs werden verbeterd. Vandaag de dag is het ANC nog steeds aan de macht in Zuid-Afrika. Ondanks vele verbeteringen heeft het land te kampen met grote armoede, criminaliteit en een groeiende Aids-problematiek.

Samenleving en Cultuur

Zuid-Afrika heeft bijna 45 miljoen inwoners. De diversiteit in culturen, talen en religies is kenmerkend voor het land. Driekwart van de bevolking is zwart. Deze inwoners behoren tot verschillende etnische groepen. Met vijf miljoen leden zijn de Zulu’s de grootste zwarte etnische groep. Andere grote zwarte groepen zijn de Noord-Sotho’s, de Zuid-Sotho’s, de Xhosa’s, de Tswana’s, de Swasi’s en de Venda’s. Nog geen 14% van alle inwoners is blank. Zij zijn afstammelingen van koloniale immigranten (onder andere Nederlanders, Duitsers, Fransen en Britten). De gemiddelde levensduur van de blanke inwoners ligt hoger dan die van de donkere inwoners. Bijna 9% van de bevolking bestaat uit kleurlingen. Deze groep zijn afstammelingen van de Afrikaanse en Aziatische slaven uit de tijd van de Nederlandse heerschappij. De gemeenschap is verdeeld: de ene helft voelt zich meer betrokken tot de blanke inwoners en de andere helft sluit zich aan bij de zwarte bevolking. Ongeveer 3% van de Zuid-Afrikaanse bevolking is Indisch. Zij stammen af van de contractarbeiders die vanuit Brits-Indië naar Zuid-Afrika zijn gekomen. Ook zijn er sinds 1920 veel Chinezen naar Zuid-Afrika geëmigreerd.

Het grootste deel van de bevolking (meer dan 70%) is christelijk. Er zijn veel verschillende kerken geopend, zowel voor de zwarte als voor de blanke inwoners. De zwarte onafhankelijke kerken hebben in totaal meer dan 6 miljoen leden. Deze kerken houden vast aan Afrikaanse tradities en zetten zich af tegen de Europese geloofsovertuigingen. Er zijn drie kerken voor de blanke inwoners: de Neder-Duitse Gereformeerde Kerk, de Neder-Duitsch Hervormde Kerk en de Gereformeerde Kerk van Afrika. Het grootste deel van de Indische bevolking is hindoeïstisch. Andere Indiërs, en ook veel kleurlingen, zijn aanhangers van het Islamitische geloof. Ook zijn er nog veel Afrikaanse stammen met eigen inheemse religies.

Vroeger had Zuid-Afrika twee officiële talen: Engels en Afrikaans. Het Afrikaans is ontstaan uit de Nederlandse taal en lijkt hier dan ook nog steeds op. Tegenwoordig kent Zuid-Afrika maar liefst elf officiële talen. (Alleen India kent meerdere officiële talen!) De elf talen zijn Engels, Afrikaans, Zulu, Swazi, Ndebele, Noord-Sotho, Zuid-Sotho, Tsonga, Tswana, Venda en Xhosa. Naast deze officiële talen bestaan er veel verschillende dialecten (bijvoorbeeld San-dialecten). Ook wordt er door een klein aantal inwoners Duits en Portugees gesproken.

De grote verscheidenheid aan bevolkingsgroepen maakt Zuid-Afrika tot een culturele smeltkroes. Zo zijn de muziek en dans ook heel divers. Muziek is erg populair in Zuid-Afrika en richt zich voornamelijk op Europese muzieksoorten. Vooral op het platteland worden de traditionele Afrikaanse muziek en cultuur in stand gehouden. Helaas verdwijnt de traditionele cultuur langzaam.

Politieke Situatie

Zuid-Afrika is een republiek. Het parlement bestaat uit de Nationale Raad van Provincies (bestaande uit 90 leden) en de Nationale Assemblee (Lagerhuis) (bestaande uit 400 leden). Om de vijf jaar wordt er een president gekozen door de Nationale Assemblee. Thabo Mbeki is sinds 1999 de president van het land. De president kiest uit de leden van de Nationale Assemblee een vice-president. Phumzile Mlambo-Ngcuka is sinds 2005 de vice-president van Zuid-Afrika.

Iedereen die achttien jaar of ouder is, mag stemmen. Om de vier jaar kiest het volk de vertegenwoordigers van de Nationale Assemblee. Het land is opgedeeld in negen provincies met elk een eigen wetgevende macht. De leden van het provinciale bestuur worden ook door het volk gekozen.

De huidige politiek wordt gedomineerd door het ANC (Afrikaans Nationaal Congres). Deze partij werd in 1912 opgericht en kwam op voor de rechten van de zwarte bevolking. De Democratische Alliantie (DA) is de grootste concurrent van het ANC. Toch wist het ANC tijdens de verkiezingen in 2005 maar liefst 70% van alle stemmen voor zich te winnen.

Economie

De economie van het land wordt gekenmerkt door de kloof tussen arm en rijk. In en rond de grote steden is de economie ontwikkeld en modern. Cape Town, Port Elizabeth, Durban en Pretoria-Johannesburg zijn de vier gebieden die het meest ontwikkeld zijn. Buiten deze gebieden heerst grote armoede. Alleen Brazilië en India hebben een grotere scheiding tussen arm en rijk. Het grote verschil tussen arm en rijk maakt Zuid-Afrika tot een ontwikkelingsland. Op het platteland leeft men hoofdzakelijk van de landbouw of zit men zelfs zonder werk. De informele sector (het verkopen van bijvoorbeeld groente en fruit of zelfgemaakte producten) groeit door het hoge percentage werklozen in Zuid-Afrika.

In vergelijking tot de andere Afrikaanse landen is de binnenlandse productie in Zuid-Afrika zeer hoog. De overheid moedigt de beroepsbevolking aan om kleine bedrijven of fabrieken op te zetten. Dit moet de werkgelegenheid en de rijkdom ten goede komen. Het land heeft ook een overvloed aan grondstoffen. De uitvoer van deze grondstoffen is van groot belang voor de economie. De belangrijkste mineralen zijn diamant, mangaan, goud, zilver, koper, ijzererts, chroom en uranium. Belangrijke handelspartners zijn de Verenigde Staten, Duitsland, Japen en Groot-Brittannië. Zuid-Afrika importeert vooral transportmiddelen, machines, aardolie en chemische producten.

De beroepsbevolking is werkzaam in de sectoren industrie, mijnbouw en dienstverlening. De energie-, transport- en financiële sector zijn goed ontwikkeld. Daarnaast is het rechtssysteem en het communicatie- en distributienetwerk in de grotere steden goed ontwikkeld. De landbouw verschaft weinig werkgelegenheid. Er wordt vooral maïs, tarwe en suikerriet verbouwd. Belangrijke tuinbouwproducten zijn voornamelijk citrusvruchten, subtropische vruchten, groenten, druiven en aardappelen. Verder zorgt de veeteelt voor vlees en zuivelproducten. Sommige inwoners leven van de waterteelt: er worden mosselen, forellen en oesters gekweekt.

De Zuid-Afrikaanse regering wil ervoor zorgen dat de economische groei groter wordt. Het beleid is er niet op gericht om het verschil tussen arm en rijk te beperken. Toch staat deze scheiding de economische vooruitgang in de weg. Naast de hoge werkloosheid is het enorme aantal Aids-patiënten een ander groot probleem. Veel mensen sterven hierdoor op zeer jonge leeftijd. Ook de corruptie en criminaliteit zijn economische problemen.

Het betaalmiddel in Zuid-Afrika is de Rand (ZAR). Een euro is ongeveer 7,5 Rand.

Geografie en Klimaat

Zuid-Afrika ligt in het zuiden van het continent Afrika. Het land grenst aan Namibië, Botswana, Zimbabwe, Mozambique, Swaziland en Lesotho. Swaziland wordt bijna helemaal omringd door Zuid-Afrika. Verder heeft het land een kuststrook van bijna 3000 kilometer lang. In het westen grenst Zuid-Afrika aan de Atlantische Oceaan en in het oosten aan de Indische Oceaan. De totale oppervlakte van het land telt ruim 1,2 miljard km². De Oranjerivier is de belangrijkste rivier van Zuid-Afrika. Andere grote rivieren zijn de Vaal, de Limpopo en de Tugela.

Zuid-Afrika heeft maar liefst drie verschillende hoofdsteden. In Pretoria bevindt zich de bestuurlijke macht. In Kaapstad zetelt de wetgevende macht en in Bloemfontein zetelt de rechterlijke macht. Johannesburg is de grootste stad van het land. Andere belangrijke Zuid-Afrikaanse steden zijn Bisho, Kimberley, Mafikeng, Nelspruit, Polokwane en Ulundi.

Het landschap van Zuid-Afrika is zeer divers. Het binnenland bestaat vooral uit hoogvlakte. Dit gebied is dunbevolkt. De kustvlakte is smal en langs de rand bevinden zich ruige heuvels. De valleien tussen de bergketens zijn geschikt voor fruitteelt en wijnbouw. In de kustvlaktes liggen meren en riviermondingen. Deze gebieden spelen een belangrijke rol voor de visserij. Het noordwesten van Zuid-Afrika is het woestijngebied. De oostelijke kuststrook is subtropisch. Hier worden dan ook tropische vruchten geteeld.

Net als het landschap, is ook het klimaat van Zuid-Afrika gevarieerd. Het land kent verschillende klimaatzones. Het zuiden en oosten heeft een zeeklimaat. Kenmerkend voor deze gebieden is de neerslag die gedurende het hele jaar valt. Het gebied rond Kaapstad heeft een mediterraans klimaat met hete zomers en warme winters met veel neerslag. In het westen heerst een woestijnklimaat. Het noorden (bij de grens met Mozambique en Zimbabwe) is subtropisch met hete zomers en zachte winters. Rond de grens met Botswana en Zimbabwe heerst een steppeklimaat. In het binnenland is januari de warmste maand. Aan de kust is dat februari. De winter begint in juni, maar juli is gemiddeld de koudste maand. In het hele land ligt de gemiddelde jaartemperatuur tussen de 16 en 21 graden Celsius. Over het algemeen valt er in Zuid-Afrika weinig neerslag. In de zomermaanden valt de meeste neerslag, vooral in het oosten van het land.

Verkeer en Infrastructuur

Het transportnetwerk in Zuid-Afrika is uitgebreid en goed ontwikkeld. Moderne snelwegen, treinen en vliegvelden maken het reizen in dit land comfortabel. Er worden veel schepen ontvangen in de moderne havens van Zuid-Afrika. Het land ligt op een gunstige positie tussen Amerika en Azië. Durban is de belangrijkste haven van Zuid-Afrika. Deze haven is ook zelfs de grootste haven van het continent. Naast Durban beschikt het land ook over andere belangrijke zeehavens. Voorbeelden hiervan zijn Kaapstad, Port Elizabeth, Oost-Londen en Richardsbaai.

In Zuid-Afrika worden de spoorwegen vooral gebruikt voor het transporteren van goederen. Toch zijn er ook treinen voor het personenvervoer. Deze treinen overbruggen vaak grote afstanden. Spoornet is de grootste treinoperator in Zuid-Afrika. Grote stedelijke gebieden hebben vaak een eigen bus- en treinnetwerk. Het reizen per trein is comfortabel. Op lange afstanden is het reizen per trein gebruikelijker dan reizen per bus. Bussen rijden vooral op provinciaal niveau. Ook is het gebruikelijk om korte afstanden in een taxibusje te overbruggen.

De nationale luchtvaartmaatschappij is South African Airways (SAA). Andere luchtvaartmaatschappijen zijn South African Express en South African Airlink. De belangrijkste internationale vliegvelden zijn Johannesburg Airport, Kaapstad Airport en Durban Airport. Deze vliegvelden worden gebruikt voor intercontinentale vluchten. Zes belangrijke nationale vliegvelden zijn Port Elizabeth Airport, Oost-Londen Airport, George Airport, Kimberly Airport, Upington Airport en Bloemfontein Airport. Deze vliegvelden worden gebruikt voor vluchten binnen Afrika.

De grote afstanden in Zuid-Afrika zijn goed te overbruggen met een huurauto. Het land heeft een goed ontwikkeld wegennetwerk. Tussen de grotere steden en de omliggende landen zijn vaak snelwegen te vinden. Ook heeft het land tolwegen en zijn er nog onverharde wegen. Er gebeuren veel ongelukken op de Zuid-Afrikaanse wegen. Rijden in het donker wordt dan ook afgeraden.

Tijdzone

Zuid-Afrika heeft een tijdzone van GMT +2. Deze tijdzone wordt Central African Standard Time (CAST) genoemd. Dankzij dit kleine tijdsverschil hebben Europese bezoekers vaak niet zo’n last van een jetlag. Houd er wel rekening mee dat het in de Europese zomermaanden winter in Zuid-Afrika is!

Eten en drinken

Dankzij de vele immigranten is de keuken van Zuid-Afrika ook een mix van diverse culturen. In de Zuid-Afrikaanse steden zijn vaak restaurants te vinden waar niet alleen traditionele Afrikaanse gerechten bereid worden, maar ook gerechten uit andere Afrikaanse buurlanden. Ook zijn er Chinese en Italiaanse restaurants. Uit eten gaan in Zuid-Afrika is redelijk goedkoop.

De Zuid-Afrikaanse bevolking houdt van barbecuen. Het zijn dan ook echte vleesliefhebbers. ‘Boerewors’ wordt veel gegeten. Dit is gemalen rundvlees dat gekookt of gebakken wordt. In de gebieden langs de kust wordt ook veel vis gegeten. Bekende Afrikaanse gerechten zijn Bobotie, potjiekos en Biltong. Bobotie is een zoetzure gehaktschotel. Vroeger aten vooral slaven en arme boeren dit gerecht. Potjiekos is een stoofpot. Groenten en vlees worden in een gietijzeren stoofpot boven een vuur gekookt. Biltong is een typisch Zuid-Afrikaans borrelhapje. Het zijn reepjes gedroogd (en gekruid) vlees.

In Zuid-Afrika worden heerlijke wijnen verbouwd. Afrikaanse wijnen worden over de hele wereld gedronken. Toch is bier de nationale drank en het land beschikt over veel verschillende soorten. Het kraanwater kan op veel plaatsen gewoon gedronken worden, maar het wordt aangeraden om water uit flessen te drinken.

Accommodatie

Dit land biedt unieke accommodaties! In de grote steden van het land zult u verschillende hotels aantreffen. Een hotel kost gemiddeld zo’n 30 euro. Ook kunt u in Zuid-Afrika op verschillende manieren de unieke cultuur van het land ervaren. Zo is het gebruikelijk om te overnachten in een ‘lodge’ in een prachtige Afrikaanse omgeving. Het is zelfs mogelijk om in natuurreservaten te verblijven. Backpackers kunnen overnachten in hostels of op boerderijen. Voor een hostel hoeft u vaak nog geen 8 euro te betalen. Verder is het ‘bed & breakfast’ door het hele land te vinden. Langs de kust en aan de grote rivieren bevinden zich verschillende campings. Ook zijn er caravanparken voor toeristen die niet over een tent beschikken.

Externe Bronnen

Voor meer informatie over Zuid-Afrika raden wij u naast zoeken met Google de volgende bronnen aan:

• Wikipedia, Zuid-Afrika
• South Africa, Toeristische Informatie over Zuid-Afrika (engels)